En çok dilimi tuttular içimde

Oturmuş Tuna kıyısına, satırı sağlam Avusturyalı kadını seyrediyorum; Türkçe ve renkli
Kadın bakmıyor bana, gramerimiz uyuşmuyor; üzgünüm
Ne güzel sözlerim var oysa, Viyana ve kadına dair; ah Tuna biraz da Türkçe aksa

En çok dilimi doladılar dilime

Elektronik tercümeyle kadın mı yazılır; bilirim; hem google ne anlar şiirden
Bir avuç su olup, Tuna’nın tam ortasında ayna tutabilirim kadına; kıpırtısız
Da, bir gün akmasam, Karadeniz’in tuzu tutar; akmayacak olur Boğaz’a
Hoş, bozkır büyüdüm ama bilirim; bir denizin tuzu tuttu mu kork!
Kork ki lacivert baksın gözleri

En çok dilimi koydular cebime

Bakışların tercümesi olmaz; fakat kısa menzillidirler; İstanbul iyi dinlesin bu söylediklerimi
Belki bilmeyenler vardır, en son dermiş, bu işi bilenler
En son gözler kapanır, gerisi uç nokta

Avusturyalı kadın hala bakmıyor bana

 

Hasan Sever
Zürih, 12 Temmuz 2012

Fotoğraf: Ali Aybakar, Donau, Linz, 2020