Dokusuyla kurgusuyla, imgeleriyle simgeleriyle, itirazlarıyla kabullenişleriyle, akışıyla nakışıyla, aşlarıyla taşlarıyla, zamanıyla mekânıyla, kalemiyle kelamıyla, hâsılı, sözüyle ve özüyle enfes bütünlükte bir metin, işte önümüzde… İnsanın köklerinin toprakta gözlerinin Yüce Gök’te olduğunu, bazen susarak bazen söyleyerek fakat en çok yaşayarak anlatan kanlı canlı karakterleriyle, ilkin kalbime sonra aklıma kulak vererek diyorum ki, Çocukluğun Gölgesi bir bozkır epiği!
murat müfettişoğlu
fransız yazar alain fournier, ‘dahi yazar yoktur, iyi okur vardır’ der. aynı zamanda iyi bir okuyucu olan yazar, sanatsal öznenin(okuyucunun) sanatsal nesneyle(kitapla) kurduğu yoğun, uzun soluklu ilişkiyi de iyi bilir ve kurgunun çatılmasında son derece titiz davranır. kitabının basılmasını, beğenilmesini, piar çalışmasından azade çok satmasını bütün yazarlar ister. ancak iyi yazarlar, okurla kurdukları ortaklaşa emeğe saygıdan ötürü işçilikte titiz davranırlar.
