Ankara Atatürk Lisesinin yatılı bölümü Cihan Sokak boyunca uzanan binalardan müteşekkildi. Yatakhanelerin pencereleri Lale Sokak’tan girilen ve bizim zamanımızda müdür lojmanına da ev sahipliği yapan arka avluya bakardı. Avluda koca koca kestane ağaçları vardı. Biz yatılı talebeler baharın geldiğini, yaz tatilinin yaklaştığını o ağaçların tomurcuklarından anlardık.
“Alle Schweizer sind vor dem Gesetze gleich.”( BV Art. 4, Abs. 1) – Tüm İsviçre vatandaşları yasalar önünde eşittir.
Yasalar, tek başına toplumların sorunlarına ilaç olabilselerdi, toplumsal dinamiklerin çoğu ortaya çıkmazdı. Toplumsal dinamikler, tek başına bütün sorunlara ilaç olabilselerdi, yasal güvence şemsiyesi oluşmazdı. Buradan bakınca ikisinin ortaklığı en verimli çözüm olarak gözüküyor. İsviçre Anayasası, 1981 yılına kadar, en azından kadın-erkek düzleminde, yalnızca kağıt üzerinde bir eşitlikten bahsediyordu. Bu eşitlik erkekten yana ağır tartan bir terazinin fotoğrafından başka hiç bir şeydi. Kadın, hem sosyal hem siyasal hem de ekonomik alanda erkeğin insafına bırakılmıştı. Bu durum, ne yazık ki, çeşitli biçimlerde günümüzde de devam ediyor
“Biz bu şehri nasıl bu hale getirmişiz, nasıl zarar vermişiz?”
Bu sözler, 29 Mayıs 1453 tarihinde İstanbul’u fetheden Genç Mehmet’e ait. Fatih’in üzüntüsü bu kadarla da sınırlı değil; tarihçiler, yakılan, yıkılan, yağmalanan ve sokaksız kalan şehrin cesetlerle dolduğunu gören padişahın gözyaşı döktüğünü de not ederler.
Sinema dünyasının derinlikli yönetmenlerinden Roman Polanski, 5. Zürih Film Festivali kapsamında davet edildiği Zürih’te, 26 Eylül 2009 tarihinde Zürih Havaalanında gözaltına alıntı ve bu yazı klavyeye alındığında hala gözaltında bulunuyordu. Polanski 1977 yılında ABD’de işlediği bir suçtan ötürü 32 yıldır ABD polisi tarafından aranıyordu. 13 yaşındaki bir kız çocuğuyla yaşadığı cinsel ilişki sonrasında yakalanan ve daha sonra kefaletle serbest bırakılan Polanski, ABD’de alacağı hapis cezasını tahmin ederek oradan kaçmış ve ülkesi Polonya’ya yerleşmişti. Sinemayla ilgilenenlerin bildiği bu hikaye, şu günlerde bütün dünyaca bilinir hale geldiyse bunda tuhaf İsviçre Gözaltısı’nın büyük bir payı var. Bu babımız Polanski gözaltsına direnen, Yılmaz’ı kabul etmeyen ama Kaddafi’nin “Hannibal”ına teslim olan İsviçre, ve dolayısıyla, dünya adalet sistemine dairdir.
Savaşların, bilimi geliştirdiği ve teknolojiyi ilerlettiği tezini, ilkin, lise yıllarımda duymuştum. Tezi dile getiren, “lise aşkı”yla iltimaslı olduğundan, sanırım, pek kayda değer bir yanıt verememiştim. Şimdi, zaman aşımından faydalanıp bir iki cümle kurabilirim sanıyorum. Aşkın zaman aşımı olur mu bilmiyorum fakat “aşk başka iş başka” deyip, zaman zaman, genel geçerin kıyısında kağıttan gemiler yüzdürdüğümü belirtmiş olayım.
İbrahim Tatlıses ÖRF 1 (Avusturya Devlet Televizyonu) televizyonuna konuk olduktan sonraki “İbo Show”da “geçenlerde Avusturya TRT’sine çıktım” demiş. İbo’nun çaresizliğini ve belki de pratikliğini bir kereliğine ödünç alıp “geçenlerde Avusturya TGV’sine bindim” diye yazayım.
Kaç zamandır günlük hayatımızın her anına damgası vuran seçim sürecinin sonuna geliyoruz.
Yüzyılların meselesi; süreyi fani hayatlarımızla sınırlarsan yılların meselesi…
Neden bilmem, söze, “Mesele iki ağaç meselesi değil” diye başlıyoruz. Oysa neden olmasın! İki Ağaç, koskoca İki Ağaç için devrim yapsak fena mı olur! Gerçi insanın hesabının tutulmadığı yerde, ağaca devrim yapmak cümlede biraz eğri duruyor ama, olsun, onu da devrimle düzeltiriz.
