Yüzyılların meselesi; süreyi fani hayatlarımızla sınırlarsan yılların meselesi…
Yıl 1989, Ankara, lise son sınıf öğrencisiyim. Ankara Atatürk Lisesi’nin yatılı bölümü kapatılmış, bizleri apar topar Cumhuriyet Lisesi’ne* taşımışlar; iç mülteciyiz yani. Bütün rutinlerimiz, hatıralarımız geride, Sıhhiye’de kalmış. Misal, o günlerden kalmadır, yaprak açan at kestaneleri yazı, yaz tatilini hatırlatır hep. Yatakhanelerimizin pencereleri Lale Sokak’a bakan avluya açılırdı. Avluda koca koca at kestanesi ağaçları vardı. Hayallere dalıp, çocuk fantezilerimle, ağaçların dallarından göğe çıkardım. Kim bilir ne güzeldir Ankara’ya yukarıdan bakmak. Çok çok sonraları nasip oldu. Yirmi üç yıllık ülke hasretine son veren uçağımız, Batıkent üzerinden Esenboğa’ya yaklaşırken yukarıdan bakabilmiştim Ankara’ya; vakit geceydi…
Neyse.
Çetin adında bir arkadaşım vardı. Kulakları çınlasın biraz da dağınık bir çocuktu. Karslı, Kars’ın Damal ilçesindendi. Terekeme olduğunu söylerdi. Terekemeler’i ilk kez o zaman duydum. Sömestrin sonu yaklaşmış, Ankara’ya yaz sıcağı inmeye başlamıştı. Başımızı kaldırmadan üniversite sınavlarına hazırlanıyorduk. Bir ajandam vardı; hala durur kitaplığımda. Bir şeyler karalardım; şiirler yazardım. O günlerde kalma hiçbir şiirimi beğenmesem de şairliğe bulaşmamamda hayli yardımcı olmuşlardır; var olsunlar yine de.
Çetin, okulun son günlerine yakın ajandama bir hatıra yazısı yazmak istediğini söyledi. Şaşırmadım değil. Verdim ajandayı. Bir gün sonra geri getirdi. Yazmıştı. Yazının altına köyünün telefonunu ve posta adresini de eklemeyi unutmamıştı. Ve ayrıca bir de motif çizmişti. Bir çeşit süs sanıp hiç üstünde durmamıştım. Bir kaç gün sonra yemekhanede, ‘Hasan” dedi sesini hafif kısarak, “yazının altındaki şifreyi çözebildin mi?” Düşündüm, şifre mi? Meğer benim motif sandığım şey bir şifreymiş.
Biraz zaman aldı ama çözdüm. Yanına da “anladım” diyerek not düştüm.
Kemal Kılıçdaroğlu’nun, “Ben Aleviyim … ” diyerek başladığı sözlerini dinlerken, sızlayan gönül telimin eşliğinde Çetin’in yıllar önce şifrelediği o gizi aklıma geldi. Evet, benim ülkemde “Alevilik” bir gizdi. O giz yıllar boyu dosta pusula babında hep şifrelendi. 
Hasan Sever
Zürih, 20 Nisan 2023
- Şimdiki adı Cumhuriyet Fen Lisesi
